Ένα σημείο φωτός
τα μυρωμένα χείλη σου.
Στο στήθος σου ανασαίνει ο ουρανός.
Οίστρος της φλόγας, σάρκα της νυκτός.
Μετρούν τους ίσκιους μας οι τοίχοι
ενωμένους και γύρω στο κρεβάτι
φυλλοροούν τα ρόδα των στιγμών
Wednesday, March 7, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment