ROBOT

Ονειρεύτηκα
πως ήμουν άνθρωπος γυμνός
στο κρεβάτι σου.
Με μάτωνε το φιλί σου
δαγκώνοντας τα χείλη μου.

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Γιά τις "ανταποκρίσεις" της Γητεύτριας δείτε http://www.ekfrastes.gr/


Απόψε το κορμάκι σου κράτα το μυρωμένο
για να σου δώσω το φιλί , το κρινοστολισμένο

Στην κλίνη σου να κοίτουμαι, να σου φιλώ τα στήθια
ώσπου να κράξουν την αυγή, του έρωτα τα ορνίθια

Κι αν είν σκοτάδι γύρω μας τα μάτια σου φεγγίτες
ναν τα φιλούνε παίζοντας τα χείλη μου σπουργίτες

Δε μας χωρίζουνε σπαθιά, δε μας χωρίζουν χέρια,
θηκάρι σου έχουν το κορμί τα χέρια μου μαχαίρια.

Γητειές μου κάνεις και ριγώ σαν το κομμένο φύλλο
Σήμα θα γίνω του καπνού, μήνυμα να σου στείλω.

Ξέρει τη φλόγα το κορμί που σε κορμί ζυγώνει
καίγεται, στάχτη γίνεται , και πάλι ξανανιώνει

Μια νύχτα να μ' αλείψουνε το μύρο σου τα χείλη
κι ας με σταυρώσει κι ο κατής στης αγοράς την πύλη

Είναι του πόθου πύρωμα και ρόδινο μετάξι
το δέρμα σου στα χείλη μου κι ο νούς μου θα πετάξει

Μέλισσα σ' ανοιχτόν ανθό, νερό που κελαρύζει,
τ' αχείλι μου στ' αχείλι σου πάντοτε να γυρίζει

Να γίνει το κορμάκι μου στο χέρι σου που ορίζει
άτι που τρέχει σε γιαλό κι ο πόθος σπιρουνίζει

KENTONION

Είσουν ωραίος σαν άγγελος με δυο φτερούγες ανοιχτές.
Στην άκρη των κλεισμένων μου παραθυριών,
σ' ένα παίξιμο ματιών εδώ κι εκεί,
στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια,
στη σκοτεινιά που ολόγυρά μου απλώνει
τ΄όνομά σου: ένας αίνος που παίζει στο φως.
Λυπήσου τη φλόγα που μάταια σκορπώ
Κοιμήσου στης αγκάλης μου το λίκνο.
Δε σου μιλώ για περασμένα, μιλώ για την αγάπη


To puzzle των στίχων:
1. Κ Βάρναλης Οι πόνοι της Παναγίας
2. Γ. Αηδονόπουλος Υποψία
3. Κ. Παλαμάς Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου Λόγος Πρώτος
4. Κ. Καρυωτάκης Πρέβεζα
5. Ι Γρυπάρης Ο Νυμφίος
6. Ν. Βρεττάκος Μεγαλυνάρι
7. Ν. Λαπαθιώτης Εκ βαθέων
8. Απ. Μελαχρινός Στροφή
9. Γ. Σεφέρης Κίχλη Γ