Επιστρέφουν κάποτε
στα γερασμένα σώματα
οι μνήμες των ερώτων.
Χαμηλωμένα φώτα,
τσιγάρο στα χείλη,
το χαλασμένο εκκρεμές
μιας αργής μουσικής.
Χορευτικό κυνηγητό
στις γέφυρες της νύχτας
με το φεγγάρι των σταθμών
ν' ασημώνει τις ράγες...
Μεθυσμένα βήματα
στην άβυσσο του χρόνου...
"Επιλελήσμεθ' ηδονή γέροντες όντες"
6 comments:
"με το φεγγάρι των σταθμών"
Στηλάκι, με αλάνιασε αυτός ο στίχος
δεν ξέρω πώς στάθηκα στο χορευτικό κυνηγητό στις γέφυρες της νύχτας,
ίσως γιατί δεν έχω ξαναδιαβάσει παρόμοιο στίχο,
ωραίος ρυθμός,εσωτερικός και περιούσιος
καλημέρα
σας φιλώ
"με το φεγγάρι των σταθμών
ν' ασημώνει τις ράγες"
Συμφωνώ με τον κ. Ξένο κι επαυξάνω (κατ΄ ένα στίχο και μια καλησπέρα).
Μεθυσμένα βήματα...
Στάθηκα εκεί γιατί μου θύμησε κάτι από εμένα, ίσως κάτι από τις λέξεις μου.
Καλή χρονιά με θαλπωρή, στήλη καπνού απ' τις καμινάδες
ειρήνη να 'χει όλη η γη κι εμείς να λέμε μαντινάδες! :)
Την αγάπη μου
καλή χρονιά σας εύχομαι
όπου κι αν είστε
να στείλετε ένα σήμα πως είναι όλα καλά
σας στέλνω τη σκέψη μου
Post a Comment