Monday, January 21, 2008

ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ

Στην Ελληνίδα που το προσκάλεσε


«Εδόθη μοι σκόλοψ … άγγελος Σατάν
ίνα με κολαφίζη , ίνα μη υπεραίρωμαι»
Απόστολος Παύλος
Προς Κορινθίους Β 12,7


Λεπροί του στίχου.
Φριχτές πληγές πυορροούν
λέξεις, όνειρα κι αισθήματα.
Με μια προσωπίδα
-πολλές φορές χρυσή –
να σκεπάζει
τη φαγωμένη μορφή μας.
Μακριά απ’ τον κόσμο,
χτυπάμε κουδουνάκια…

Η ποίηση είναι
η Σπιναλόγκα της τέχνης

7 comments:

ellinida said...

Μακριά απ'τον κόσμο χτυπάμε κουδουνάκια. Ακούει κανείς;
Αναρωτιέμαι αν πραγματικά έχει σημασία να μας ακούνε. Νομίζω πως οι στιγμές που βιώνουμε όταν γράφουμε στίχους είναι το παν, όλα τα άλλα μοιάζουν εντελώς ανούσια.
Σαν να κολυμπάς στο ποτάμι το ξημέρωμα. Η ενέργεια της καινούργιας μέρας ξεχειλίζει. Εσύ και το όλον.
Δεν ξέρω αν μπορεί στ'αλήθεια να το μοιραστείς με άλλους αυτό.
Εχει μιά αφάνταστη μαγεία η Σπιναλόγκα, ωστόσο νομίζω πως εγώ θα το ονόμαζα Παράδεισο.
Αυτή η στιγμή που έχεις τελειώσει με τους στίχους και είσαι έτοιμος να τους παραδώσεις να ταξιδέψουν. Μπορεί να συγκριθεί με οτιδήποτε άλλο;
Ο άνεμος, ναι ο άνεμος, θα μπορούσε να ταξιδέψει τον ήχο.
Σ'ευχαριστώ πολύ.
Καλημέρα.

akb8862 said...

Μου άρεσε πάρα πολύ & ας φαίνεται λίγο σκληρό για την ποίηση.

( ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: άτομο χρησιμοποιεί το νικ μου & αφήνει σχόλια σε μπλογκς. Αν δείτε πως το νικ μου, πάνω από το σχόλιο, δεν είναι υπερσυνδεσμος που να οδηγεί στο γνωστό μπλογκ μου ,μπορείτε να σβήσετε το σχόλιο,αν θέλετε. ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ. Ευχαριστώ& συγνώμη για την ενόχληση αυτή. )

keadas said...

εξαιρετικό!

Φαίδρα Φις said...

γεια...
α κ ο ύ ε ι. . .

george.pirgaris said...

Oι δύο τελευταίοι στίχοι, θα μπορούσαν να είναι:

H τέχνη είναι η Σπιναλόγκα της ζωής...

Anonymous said...

Αποκωδικοποίηση....: θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,....
Σχηματοποίηση λόγου ("ποιημάτων" μου). κοσμογονία, θεογονία,.....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....

ειρήνη said...

η σπιναλόγκα της τέχνης..

χαίρομαι που ανκάλυψα τη σελίδα σου.
νομίζω ότι γράφεις γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς , γι' αυτό και η ποίησή σου έχει μια λιτότητα που ειλικρινά τη θαυμάζω